God is trouw!

Mijn naam is Nocel. Ik wil leven to Gods eer en dat door Zijn genade.

Het is een lang proces geweest voordat ik Christus volledig leerde kennen als mijn Heer en Verlosser.

Mijn jeugd was heel boeiend. Qua persoonlijkheid ben ik heel energiek, speels, maar ik ben ook een denker. Als kind leerde ik veel over God. Mijn ouders namen ons mee naar een christelijke kerk. Ook ging ik naar de zondagsschool, naar de vakantiebijbelschool en zelfs naar christelijke kampen. Ik heb hele mooie herinneringen aan mijn jeugd.

Toen ik naar de middelbare school ging, groeide mijn persoonlijke relatie met de Heer. Ik werd actiever in Gods werk. Ik ging naar Bijbelstudies, hielp kinderen Bijbelverhalen te leren en moedigde andere mensen aan om de Heer te leren kennen. Dit was de geweldige start van mijn christelijk leven.

Op een gegeven moment viel onze familie wat uit elkaar. Om toch bij elkaar te blijven, besloten we als gezin onze geboorteplaats te verlaten. We begonnen een ander leven met nieuwe mensen, die een andere cultuur en dialect hadden. Een heel verschil met het leven dat ik in de stad heb gehad. We konden weer samen zijn, maar nu op een eilandje. We begonnen met een andere levensstijl en nieuwe inzichten. Toch had ik nog steeds een vurige passie voor  de dienst aan deHeer.

Op een dag werden mijn ultieme verlangens en gebeden verhoord. Ik ging fulltime het werk van de Heer doen. Door Gods genade heb ik mijn Bachelor Theologie gehaald. Van de opleidingen die ik had gevolgd, stak de Theologische School er bovenuit. Ik beloofde God om voor Hem aan het werk te gaan en te leven van Zijn Barmhartigheid en genade alleen.

Ik ben zo blij om de Heer op zoveel manieren te kunnen dienen. Ik ging aan de slag als een kerkwerker, campuszendeling en kleuterleidster op verschillende plaatsen en in verschillende tijden. Nu ben ik ook taalteamleider Tagalog geworden voor de internet zendingsorganisatie Globalrize. Dit is allemaal door Gods genade: een voorrecht om mijn Meester te dienen!

Momenteel woon ik samen met mijn vader in ons huis op het eiland Panlaitan vlakbij het eiland Busuanga. Mijn moeder is vorig jaar overleden en ik wil er voor mijn vader zijn. Ik ben blij dat mijn broers en zussen bij ons in de buurt wonen. Ik ben ook dankbaar, dat ik een kerkfamilie heb.

Heel dankbaar ben ik ook dat ik het kinderwerk mag doen in mijn dorp voor Yael’s Kids Mission (YKM). Het heeft me dichter bij God gebracht. Mijn hart is vol dankbaarheid en verlangen om Hem te dienen. Tot op de dag van vandaag blijft mijn Heer trouw. Zelfs in mijn mislukkingen en mijn strijd. Ik zie Zijn soevereine werken en ik weet, dat ik zeer bevoorrecht ben om Hem de rest van mijn leven te dienen. Glorie aan Zijn Naam!