Ik ben geboren in een christelijk gezin, maar mijn leven ging niet zoals verwacht. Het leven met mijn familie in mijn geboorteplaats Bohol was niet gemakkelijk vanwege de armoede. Mijn ouders verkochten mango’s in de havens, we waren met z’n vieren. Ik heb letterlijk ervaren hoe het voelde om vele kilometers met een lege maag naar school te lopen zonder geld op zak te hebben. Ik kan me nog herinneren dat ik in een guaveboom moest klimmen om me voor mijn klasgenoten te verstoppen. Uit schaamte omdat ik alleen sojasaus als voedsel had en geen witte rijst, maar in plaats daarvan maïsrijst. Met andere woorden: Ik was al vroeg bekend met armoede.

 

Al op mijn 10e werd ik als werkstudent naar verschillende huizen gestuurd. Mijn vader, die het meest van me hield, stierf terwijl ik er niet was. Het was een van de meest dramatische gebeurtenissen in mijn leven. Maar God is met Zijn genade altijd met mij geweest. Ik slaagde erin om in mijn eigen onderwijsbehoeften te voorzien en eindigde als leerkracht. Geestelijk werd ik erg gevoed in de kerk en mijn relatie met de Heer werd sterker. Ik wist, dat Hij op dat moment mijn enige hoop is. En dat is Hij nog steeds.

 

Ik ben nu een ervaren leerkracht. Het raakt mijn hart wanneer ik kinderen in de sloppenwijken zie, of leerlingen van mij die in dezelfde armoede leven als ik gedaan heb. Ik wil goed voor ze zorgen en ze op alle mogelijke manieren tot Christus leiden. Daarom ben ik samen met mijn eigen kinderen het kinderwerk begonnen.

 

Het evangelie van redding en verlossing moet iedereen bereiken, zelfs de kleintjes. Ik heb ervaren en gezien hoe belangrijk het is dat het evangelie en het onderwijs van Jezus in jonge kinderharten worden geplant.